Claudicatio

De oorzaak van Claudicatio Intermittens

Claudicatio Intermittens, ook wel etalagebenen genoemd, is een tekort aan zuurstof in de benen waardoor krampende pijn ontstaat. Er zijn risicofactoren die de kans op Claudicatio Intermittens laten toenemen. Risicofactoren die je zelf niet kunt beïnvloeden zijn leeftijd, geslacht en aangeboren aanleg. Gelukkig kun je op een deel van de risicofactoren wel zelf invloed uitoefenen. Dit zijn roken, lichamelijk inactiviteit, overgewicht, suikerziekte, hoge bloeddruk en cholesterol. Claudicatio Intermittens komt bij 1,6 – 2,0% van de algemene bevolking voor. Het vóórkomen stijgt met de leeftijd.

Anatomie

Als gevolg van afzetting van vet (plaques) in de wand van de slagader en verharding of ‘verkalking’ van de wand van slagaders kan er een vernauwing ontstaan. Vaatvernauwingen komen vaker voor op plaatsen waar slagaders zich splitsen, bijvoorbeeld op de plaats waar de aorta (de grote lichaamsslagader) zich splitst in een slagader naar het linker- en het rechterbeen. De vernauwingen kunnen in een of beide benen voorkomen, maar ook in de armen. Deze aandoening noemen we perifeer arterieel vaatlijden (PAV).

Door de vernauwing stroomt er minder bloed door het vat. Dit brengt de bloedtoevoer naar de benen en daarmee de zuurstofvoorziening in gevaar, perifeer vaatlijden genoemd. In de spieren vindt een stofwisselingsproces plaats waarbij zuurstof gebruikt wordt. Bij een tekort aan zuurstof ontstaat een krampende pijn. Dit verschijnsel noemen we “Claudicatio Intermittens”, de medische term voor etalagebenen.